De loyaliteit van kinderen en relatieproblemen
| Wanneer er sprake is van gescheiden ouders, of ouders die gaan scheiden of ouders die veelvuldig ruzie hebben, komt het kind vaak in de knel qua loyaliteit als ouders hier niet goed mee om gaan.
Kinderen denken dat ze moeten kiezen en dit is onmogelijk voor een (jong) kind.
We spreken dan over loyaliteitsconflicten. De vormen van de loyaliteitsconflicten zijn: gespleten loyaliteit en onzichtbare loyaliteit. Gespleten loyaliteit Dit is de ergste vorm van een loyaliteitsconflict waarin een kind klem kan zitten. Zij moeten partij kiezen voor één van de ouders, terwijl hun wortels bij beide ouders liggen. Dit is dus onmogelijk. Een kind voelt zich in deze situatie vaak letterlijk gespleten. Als het ware met één voet op de grond van de vader en de andere voet op de grond van de moeder en dan ontstaat er een scheuring tussen deze gronden. Deze kinderen zullen zich vaak in vergaande mate opofferen om te proberen hun ouders weer met elkaar te verbinden. Denk hierbij aan psychosomatische klachten, zelfmoordpogingen, depressie, automutilatie en gedragsproblemen. Ouders blijven dan vaak toch bij elkaar, wegens deze problemen die het kind vertoont.Onzichtbare loyaliteit Vaak zal hier ook een keus gemaakt worden, waarin het kind openlijk voor de ene ouder zal kiezen en een onzichtbare loyaliteit heeft voor de andere ouder. Dit zal dan vormen aannemen als bijvoorbeeld ‘mijn vader is slecht en ik wil niks meer met hem te maken hebben’. In dit geval wordt de loyaliteit ontkend, maar kan nooit worden verbroken. Deze vorm neemt per definitie een grote onvrijheid met zich mee en zal in latere relaties op een destructieve manier door gaan werken. Ouders staan er vaak niet bij stil dat als ze iets naars over de andere ouder tegen het kind zeggen, ze hiermee 50% van dit betreffende kind raken. Het kind bestaat immers voor 50% uit moeder en 50% uit vader. Dus als de moeder of de vader naar beneden wordt gehaald door de andere ouder, zal het kind gevoelsmatig ook naar beneden gehaald worden. Het advies is dan wat er ook gebeurt, praat nooit in het bijzijn slecht over je partner die de vader of de moeder van je kind is. Zeg ook nooit zinnen als “Je lijkt nu precies op je vader/moeder!” als het kind iets doet wat niet helemaal door de beugel kan. Deze zal dit altijd veel zwaarder opvatten, want je bent immers bij je partner weggegaan, dus dan zul je je kind (in diens ogen!) ook verlaten. Wederom: Loyaliteit gaat heel ver en is niet te verbreken! |