Relatie en liegen

De narcist liegt door dingen goed te maken en ook door dingen weg te laten – en hij / zij doet het allemaal tot in de kleinste details. Sommigen geloven dat de N leugens zijn omdat hij de leugen eigenlijk gelooft, maar ik ben het daar niet mee eens. Ik denk dat een narcist (de hele tijd) liegt, omdat het een gemakkelijke manier is om de ontvanger te verwoesten en omdat liegen de narcist / sociopaat toestaat zichzelf te recreëren (en in een opwelling), waardoor een omgeving ontstaat waarin hij altijd kan geven zelf props om ergens mee weg te komen. Voor een narcist is liegen – net als het vervalsen van emoties – een middel tot een doel. Hij liegt zo veel over zoveel dingen dat je hoofd gaat draaien. Je wordt zo verdomd moe van het doorzoeken van zijn woord-afval voor een klein beetje waarheid dat je kiest voor de minste van twee kwaden – in de leugen geloven. Natuurlijk, het is de gemakkelijke uitweg en precies wat de narcistische partner wil, maar het alternatief is nog erger.
Narcisten en sociopaten leven en ademen door een pathologische relatie-agenda waaruit ze nooit zullen afzien – zelfs als het jaren duurt.
Ik dacht aan mijn ex vandaag en aan alle ongelooflijke leugens die hij me vertelde. Ik herinner me hoe ik in de loop van de jaren dit bijzondere talent van zijn bloeiperiode vlak voor mijn ogen kon zien. Om bijvoorbeeld de kunst van pathologisch liegen te praktiseren (ik veronderstel), zou hij elke dag minstens één leugen vertellen, terwijl hij tegelijkertijd opzettelijk bewijs van de waarheid achterlaat – zoals een winkelbon – in duidelijk beeld waar ik kon vind het. Hoe gek is dat? Wat ik ook zou tegenkomen, zou bijna altijd in tegenspraak zijn met wat hij me had verteld. En omdat ik het gewoon niet kon helpen, zou ik het moeten aanpakken en de daaropvolgende gesprekken zouden ongeveer zo gaan:
Ik: Waar zei je dat je dat boek hebt gekocht?
W: Welk boek?
Ik: Het boek dat je gisteren hebt gekocht … het boek over het maken van gitaren.
W: Ik weet het niet … waarom?
Ik: ik stel alleen een simpele vraag, dat is alles. Ik dacht dat je zei dat je het bij de Boekhoek had gekocht.
W: Toen heb ik het gekocht. Hoe kom je daar bij?
Ik: Het bonnetje is van de  Boekelier.
W: Dus? Wat is het probleem? Waar beschuldig je me nu van?
Ik: Nou, het is geen big deal en ik beschuldig je nergens van. Ik ben gewoon benieuwd waarom je Boekhoek hebt gezegd terwijl je ergens anders was.
W: Jezus Christus! Wat is het verschil? Waarom maakt het uit?
Ik: Het maakt niet uit! Ik snap niet waarom je opzettelijk liegt over iets dat zo stom is?
W: Oh alsjeblieft … ik ben er zo ziek van … Wat ben je aan het doen? Snuffelen rond mijn bonnetjes nu?
Ik: ik was niet aan het rondneuzen,  het lag hier hier op het aanrecht.
W: Ik nikste verbergen! Kunnen we het alsjeblieft over iets anders hebben?
 
Woord vuilnis! Natuurlijk praten we over kleine leugens hier, maar de kleine leugens van een narcist zijn talrijk – en ze zijn allemaal opzettelijk. Wanneer we deze onzin ontrafelen, wat hopen we dan echt te vinden? De waarheid? We weten al wat de waarheid is, maar we worden ertegen als we het van hem horen (alsof, door een of ander wonder, dat ooit zou gebeuren). Als we echt de waarheid willen, hoeven we niet verder te kijken dan de leugen zelf en daarin ligt alle rechtvaardiging die we nodig hebben om weg te lopen. Geen enkel mens op deze planeet zou te maken hebben met alle leugens waarmee we in deze ene relatie te maken hebben! Waarom verdragen we dat in vredesnaam? Waarom verdom je dat verdomme? En hoe komt hij er in vredesnaam mee weg?
Lang geleden, op basis van mijn eigen ervaringen, heb ik vastgesteld dat de handeling van pathologisch liegen niets minder is dan een opzettelijke narcistische / sociopatische strategie om weg te komen met alle onzin die een narcist nodig heeft om elke dag weg te komen. Het is geen symptoom van zijn aandoening – het is ronduit opzettelijk! Om hier en daar een witte leugen te vertellen en alleen als het absoluut noodzakelijk zou zijn, zou een narcist geen goed doen, omdat hij altijd niet goed is en daarom is het nodig om de hele tijd te liegen. In de geest van een narcist is het besluit om zo veel mogelijk te liegen – zo niet altijd – geen goed idee, omdat het de mogelijkheid uitsluit dat hij te veel moet nadenken over specifiek liegen. Hij moet elke dag, de hele dag plausibele ontkenning creëren en door zijn vaardigheden als een pathologische leugenaar aan te scherpen, zijn alle bases duidelijk bedekt.